woensdag 13 juni 2012

“Wat is het hier mooi”


Stelt de dame verwonderd vast, wanneer ik haar vanaf het Werk aan de Groene Weg de route heb gewezen naar de Korte Uitweg. Die is nog niet zo eenduidig wanneer het, zoals bij mij, pas achteraf doordringt dat het Fort aan de Korte Uitweg aan de Lange Uitweg ligt. Als ze snel door is gereden kan ik niet anders dan haar gelijk geven. De hoge populieren en oude fruitbomen op het werk, geven een veilig gevoel van beslotenheid. De betonnen groepschuilplaatsen zijn al zodanig bemost en in het landschap opgenomen dat er geen enkele dreiging meer van uit gaat. Het diffuse grijzige licht houdt alle details zichtbaar, er is geen wind en het is hier stil. (TIP: Klik op de foto's voor een grotere weergave tegen donkere achtergrond):


En dan dat jongvee: Nog niet zo lang gelden had je in zwart-wit denkend Nederland het contrastrijke zwartbont en in mildere streken roodbont vee. En kijk nu eens hoe de kleuren van de allochtone dieren hier voor me zich voegen in dit landschap? Met een vleugje bewondering stel ik vast dat de jonge dames weliswaar kennis nemen van mijn aanwezigheid, maar zich daar verder niet aan storen. Ze lijken zich als vanzelfsprekend bewust van hun exotische schoonheid en stralen een rustig zelfvertrouwen uit.


Deze fortificatie van de Hollandse waterlinie is nog een beetje vergeten en tot nu toe ontsnapt aan de nieuwste “ontwikkelingen”. De knotploeg van de milieu werkgroep Houten ( Link naar Trefpunt, Link naar MWH) verrichtte wat onderhoud aan de fruitbomen maar verder wordt het nog even met rust gelaten. De grootste attractie van dit moment is deze ezelin met haar veulen:


Maar verder is er niets te beleven en dat mag wat mij betreft zo blijven. daarom zal ik er verder maar over zwijgen. Voor je het weet wordt het ontdekt en tot project verheven met alle gevolgen van dien:

Alle teksten en foto's ©Sjerp M. Weima 2012

1 opmerking:

  1. Je hebt gelijk, houdt het maar stil dit mooie plekje. Er straalt inderdaad rust van uit en dat heb mooi weergegeven in woord en beeld. Om over het aaibaarheidsgehalte van de ezeltjes en de langwimperige dame nog maar te zwijgen...

    Groet,
    Marianne

    BeantwoordenVerwijderen