zaterdag 18 oktober 2014

Slaapplaatstelling



Nadat de auto niet had willen starten, we daardoor eigenlijk wat te laat waren, een ambulance met sirene en zwaailichten een gewonde fietser, die op het talud lag, had opgehaald en de laatste motorcoureur langs ons was gescheurd, duurt het even voor het weer rustig wordt op de Lekdijk.

Het is beslist een mooie avond en een paar Grote zilverreigers hebben al een plekje in de wilgen in de uiterwaard gekozen om de nacht door te brengen. Daarna staan we er toch nog langer dan verwacht voordat we de eerste aanvliegende vogel, ver in het noordwesten, in beeld krijgen. Langzaam wiekt hij dichterbij en zwenkt met een scherpe draai naar beneden. Dan gaat het snel en moeten we razend goed opletten om geen vogels te missen. Alleen of in kleine groepjes, maar ook in een groep van 12 (!), zoeken grote witte reigers door de oranje avondlucht hun slaapplaats op. In tien minuten van stille tijd komen er zo 42 Grote zilverreigers binnen. Om 19:20 is het nagenoeg donker, hebben we er in totaal 53 geturfd, geleerd dat je het silhouet van een Grote zilverreiger goed kunt onderscheiden van dat van een Blauwe door vooral op de lengte van de poten te letten en breken we op. “Gaaf !” zegt Peter. En dat is het, ik kan er geen beter woord voor vinden.

301014: Deze tekst is inmiddels ook verschenen in de e-nieuwsbrief van SOVON, klik: HIER

Voor achtergrond informatie klik: Grote zilverreigers en Aalscholvers tellen.

Alle teksten en foto's ©Sjerp M. Weima 2014 

dinsdag 14 oktober 2014

Lijstertrek


Men zou denken dat ze alleen met rugwind op weg zouden gaan. Maar kennelijk was het gewoon hun tijd. Je weet überhaupt niet of trekvogels afwegingen maken. In elk geval is er veel beweging in de lucht. Laag vliegend en tegen de wind op tornend komen groepen vinken, leeuweriken en lijsters over de uitkijkbult aan het Tetwijkse fietspad. Al die airmiles kosten natuurlijk een boel energie, die ergens weer moet worden aangevuld. Bijna 200 Veldleeuweriken foerageren op het onkruid tussen de maïsstoppel bij de spoorwegovergang Potshuizerweg. Onkruid? Waar vindt je dát nog in ons boerengroene polderland? Op dit perceel is het nog niet doodgespoten of ondergeploegd. Ze hebben het feilloos weten te vinden en blijken bij andere beschouwing  gezelschap te hebben van een paar Kneutjes en tientallen Graspiepers.

Het zou me ondertussen niet verbazen wanneer onder al die voortjakkerende lijsters de eerste Koperwieken van dit najaar zitten. Een goede plek om dat te checken zijn de bosschages rond fort Honswijk. Vanaf de overkant van de gracht stel ik m’n telescoop op om de lijsters die zich daar tegoed doen aan de bessen van de meidoorns beter te bekijken. Hebbes Koperwieken:

14-10-14 fort Honswijk: m'n eerste Koperwieken in deze herfst

De vogels zijn weliswaar hongerig maar ook bijzonder alert. Ze gebruiken de hoge esdoorns als basis om uitvallen te doen naar de meidoornstruiken. Die moeten ze delen met Zanglijsters en Merels.

14-10-14 fort Honswijk; Koperwieken (boven) en Zanglijster (onder)

Het zijn er zoveel, dat dit nooit alleen de lokale bevolking kan zijn. Er moet een stroom van duizenden lijsters op gang zijn gekomen vannacht. Kapitein J.G.W. Merkes (1798 – 1859) zal niet hebben bedacht, dat de stekelige bosschages op deze fortificaties, die vooral waren bedoeld om de hordes uit het oosten te weren, nu dienen om de trek van uitgehongerde oostelijk lijsters te stillen.

Alle teksten en foto's ©Sjerp M. Weima 2014